مشارکت کنندگان Investopedia از طیف وسیعی از پیشینه ها هستند و بیش از 20 سال است که هزاران نویسنده و ویراستار متخصص در این زمینه مشارکت داشته اند.
Somer G. Anderson CPA، دکترای حسابداری، و یک استاد حسابداری و مالی است که بیش از 20 سال در صنایع حسابداری و مالی کار کرده است. تخصص او طیف گسترده ای از حوزه های حسابداری، امور مالی شرکت، مالیات، وام دهی و امور مالی شخصی را پوشش می دهد.
سرمایه گذاری در ابزارهای خارج از کشور مانند سهام و اوراق قرضه می تواند بازده قابل توجهی ایجاد کند و درجه بیشتری از تنوع پرتفوی را فراهم کند. اما آنها یک ریسک اضافه را معرفی می کنند - ریسک نرخ ارز. از آنجایی که نرخ ارز خارجی می تواند تاثیر قابل توجهی بر بازده پرتفوی داشته باشد، سرمایه گذاران باید در صورت لزوم، پوشش ریسک را در نظر بگیرند.
برای کسب سود یا محافظت در برابر تغییرات ارزها، به طور سنتی، باید معاملات آتی ارز، فوروارد یا اختیار معامله را انجام دهید، یک حساب فارکس باز کنید یا خود ارز را خریداری کنید. و پیچیدگی نسبی این استراتژی ها مانع از پذیرش گسترده توسط سرمایه گذاران متوسط شده است. از سوی دیگر، صندوق های قابل معامله در مبادلات ارزی ابزارهای پوششی ایده آل برای سرمایه گذاران خرد هستند که مایل به کاهش ریسک نرخ ارز هستند.
این ETF های ارزی یک راه ساده تر و بسیار نقدشونده برای بهره مندی از تغییرات ارزها بدون سر و صداهای آتی یا فارکس هستند: شما آنها را مانند هر ETF در حساب کارگزاری خود خریداری می کنید (حساب های IRA و 401(k) شامل می شود).
چرا ارزها حرکت می کنند
نرخ ارز به قیمتی اطلاق می شود که یک ارز را می توان با ارز دیگری مبادله کرد. با نوسانات ارزش هر ارز در برابر ارز دیگر، نرخ ارز افزایش یا کاهش خواهد یافت. است
عواملی که می توانند بر ارزش یک ارز تأثیر بگذارند عبارتند از رشد اقتصادی، سطح بدهی دولت، سطح تجارت و قیمت نفت و طلا و سایر عوامل. به عنوان مثال، کاهش تولید ناخالص داخلی (GDP)، افزایش بدهی دولت، و کسری تجاری عظیم می تواند باعث کاهش پول یک کشور در برابر سایر ارزها شود. افزایش قیمت نفت می تواند منجر به افزایش سطح ارز برای کشورهایی شود که صادرکننده خالص نفت هستند یا دارای ذخایر قابل توجهی هستند، مانند کانادا.
یک مثال دقیق تر از کسری تجاری این است که کشوری بسیار بیشتر از صادرات خود وارد کند. در نهایت واردکنندگان زیادی ارزهای کشورهای خود را تخلیه می‌کنند تا ارز کشورهای دیگر را بخرند تا تمام کالاهایی را که می‌خواهند وارد کنند بپردازند. سپس ارزش ارزهای کشور واردکننده کاهش می‌یابد زیرا عرضه بیش از تقاضا است.
با ETF ارز، ریسک نرخ ارز را به حداقل برسانید
تاثیر نرخ ارز بر بازده ارز
برای نشان دادن تأثیر نرخ ارز بر بازده سرمایه‌گذاری، اجازه دهید به دهه اول هزاره جدید برگردیم - دهه‌ای که برای سرمایه‌گذاران بسیار چالش برانگیز بود. سرمایه گذاران آمریکایی که تصمیم گرفتند پرتفوی خود را به سهام ایالات متحده محدود کنند، ارزش دارایی های خود را به طور متوسط بیش از یک سوم کاهش دادند. در طول دوره تقریباً نه و نیم ساله از ژانویه 2000 تا مه 2009، شاخص S& P 500 حدود 40 درصد کاهش یافت. با احتساب سود سهام، کل بازده از S& P 500 در این دوره تقریباً -26٪ یا به طور متوس ط-3. 2٪ در سال بود.
بازارهای سهام در کانادا، بزرگترین شریک تجاری ایالات متحده، در این دوره بسیار بهتر عمل کردند. شاخص S& P/TSX کامپوزیت کانادا با افزایش قیمت کالاها و اقتصاد پررونق، حدود 23 درصد افزایش یافت. با احتساب سود سهام، بازده کل 49. 7% یا 4. 4% سالانه بود. این بدان معناست که شاخص ترکیبی S& P/TSX کانادا 75. 7 درصد یا حدود 7. 5 درصد سالانه بهتر از S& P 500 عمل کرده است. است
سرمایه‌گذاران آمریکایی که در این مدت در بازار کانادا سرمایه‌گذاری کردند، بسیار بهتر از هموطنان خود در خانه بودند، زیرا 33 درصد افزایش دلار کانادا در برابر بازده توربوشارژ دلار برای سرمایه‌گذاران آمریکایی بود. بر حسب دلار آمریکا، S& P/TSX Composite 63. 2% افزایش یافت و بازدهی کل، از جمله سود سهام، 98. 3% یا 7. 5% سالانه را ارائه کرد. این نشان دهنده عملکرد بهتر در مقابل S& P 500 به میزان 124. 3 درصد به صورت تجمعی یا 10. 7 درصد در سال است.
این بدان معناست که 10000 دلار سرمایه‌گذاری شده توسط یک سرمایه‌گذار آمریکایی در S& P 500 در ژانویه 2000 تا مه 2009 به 7400 دلار کاهش می‌یابد، اما 10000 دلار سرمایه‌گذاری شده توسط یک سرمایه‌گذار آمریکایی در S& P/TSX Composite در مدت مشابه تقریباً دو برابر شده و به 30 دلار رسیده است.
چه زمانی باید پوشش ریسک را در نظر گرفت
سرمایه گذاران ایالات متحده که در دهه اول قرن 21 پول در بازارهای خارج از کشور و دارایی ها قرار می دهند ، مزایای یک دلار ضعیف ایالات متحده را که در بیشتر این دوره در طولانی مدت یا سکولار کاهش یافته بود ، برداشتند. ریسک مبادله Hedging در این شرایط سودمند نبود زیرا این سرمایه گذاران آمریکایی دارایی را با ارز قدردانی (خارجی) نگه می داشتند.
با این حال ، یک ارز تضعیف کننده می تواند بازده مثبت را کاهش دهد یا بازده منفی را در یک سبد سرمایه گذاری تشدید کند. به عنوان مثال ، سرمایه گذاران کانادایی که از ژانویه 2000 تا مه 2009 در S& P 500 سرمایه گذاری شده بودند ، از نظر دلار کاناد ا-44. 1 ٪ بازده داشتند (در مقایسه با بازده برا ی-26 ٪ برای S& P 500 از نظر دلار آمریکا) ، زیرا آنها نگه داشته بودنددارایی به ارز استهلاک (دلار ایالات متحده ، در این مورد).
به عنوان نمونه دیگر ، عملکرد کامپوزیت S& P/TSX را در نیمه دوم سال 2008 در نظر بگیرید. این شاخص در این دوره 38 ٪ کاهش یافته است-یکی از بدترین عملکردهای سهام عدالت در سراسر جهان-در میان قیمت های کالا و فروش جهانی و فروش جهانی درتمام کلاس های دارایی. دلار کانادا در طی این دوره تقریباً 20 ٪ در مقابل دلار ایالات متحده سقوط کرد. بنابراین ، یک سرمایه گذار آمریکایی که در این دوره در بازار کانادا سرمایه گذاری کرده بود ، بازده کل (به استثنای سود سهام به خاطر سادگی) -58 ٪ را در طی این دوره شش ماهه داشته است.
در این حالت ، یک سرمایه گذار که می خواست در سهام کانادا سرمایه گذاری کند ضمن به حداقل رساندن ریسک مبادله می تواند این کار را با استفاده از ETF های ارزی انجام دهد.
ارزهای
با ETF های ارزی ، می توانید دقیقاً مانند سهام یا اوراق قرضه در ارزهای خارجی سرمایه گذاری کنید. این ابزارها با نگه داشتن سپرده های نقدی ارزی در ارز که یا از قراردادهای آتی در ارز اساسی استفاده می شود ، حرکات ارز را در بازار ارز تکرار می کنند.
در هر صورت ، این روشها باید با گذشت زمان ، بازگشت بسیار همبسته به حرکات واقعی ارز انجام دهند. این وجوه به طور معمول هزینه های مدیریتی کم دارند زیرا مدیریت کمی در صندوق ها وجود دارد ، اما همیشه خوب است که قبل از خرید ، هزینه های خود را حفظ کنید.
گزینه های مختلفی از ETF های ارزی در بازار وجود دارد. شما می توانید ETF هایی را که ارزهای فردی را ردیابی می کنند خریداری کنید. به عنوان مثال ، فرانک سوئیس توسط CurrencyShares Swiss Franc Trust (NYSE: FXF) ردیابی می شود. اگر فکر می کنید فرانک سوئیس در برابر دلار آمریکا افزایش یافته است ، ممکن است بخواهید این ETF را خریداری کنید ، در حالی که اگر فکر می کنید ارز سوئیس قرار است سقوط کند ، می توان یک فروش کوتاه در ETF قرار داد.
همچنین می توانید ETF هایی را خریداری کنید که سبد ارزهای مختلف را ردیابی می کند. به عنوان مثال ، Invesco DB Dollar Index Bushish ETF (UUP) و Bearish (UDN) دلار آمریکا را در برابر یورو ، ین ژاپنی ، پوند انگلیس ، دلار کانادا ، کرونا سوئدی و سوئیس فرانک ردیابی می کند. اگر فکر می کنید دلار ایالات متحده به طور گسترده ای کاهش می یابد ، می توانید Invesco DB Index Dollar Dollar ETF را خریداری کنید.
حتی استراتژی های ارز فعال تری نیز در ETF های ارز استفاده می شود ، به ویژه صندوق برداشت ارز DB G10 (DBV) ، که شاخص برداشت محصول آینده ارز Deutsche Bank G10 را ردیابی می کند. این شاخص با خرید قراردادهای آتی در بالاترین ارز در G10 و فروش معاملات آتی در سه ارز G10 با کمترین بازده ، از گسترش بازده استفاده می کند.
به طور کلی ، دقیقاً مانند سایر ETF ها ، وقتی ETF را می فروشید ، اگر ارز خارجی در برابر دلار قدردانی کرده باشد ، سود کسب خواهید کرد. از طرف دیگر ، اگر ارز ETF یا شاخص زیرین نسبت به دلار کاهش یابد ، با ضرر به پایان می رسد.
پرچین با استفاده از ETF های ارز
یک سرمایه گذار ایالات متحده را در نظر بگیرید که 10،000 دلار در سهام کانادا از طریق صندوق شاخص Ishares MSCI کانادا (EWC) سرمایه گذاری کرده است. این ETF به دنبال ارائه نتایج سرمایه گذاری است که مطابق با قیمت و عملکرد عملکرد بازار سهام کانادا باشد ، همانطور که توسط شاخص MSCI کانادا اندازه گیری می شود. سهام ETF در پایان ژوئن 2008 33. 16 دلار قیمت گذاری شده است ، بنابراین یک سرمایه گذار با 10،000 دلار برای سرمایه گذاری می توانست 301. 5 سهم (به استثنای هزینه های کارگزاری و کمیسیون) به دست آورد.
اگر این سرمایه گذار می خواست ریسک مبادله ای را از آن خود کند ، آنها همچنین می توانستند سهام کوتاه CurrencyShares Canadian Dollar Trust (FXC) را بفروشند. این ETF نشان دهنده قیمت دلار آمریکا دلار کانادا است. به عبارت دیگر ، اگر دلار کانادا در مقابل دلار آمریکا تقویت شود ، سهام FXC افزایش می یابد و اگر دلار کانادا تضعیف شود ، سهام FXC سقوط می کند.
به یاد بیاورید که اگر این سرمایه گذار این دیدگاه را داشته باشد که دلار کانادا از آن قدردانی می کند ، آنها یا با خرید (یا "طولانی شدن") سهام FXC از محافظت از خطر مبادله یا "دو برابر شدن" در معرض دلار کانادا خودداری می کنند. با این حال ، از آنجا که سناریوی ما فرض می کرد که سرمایه گذار مایل به ریسک مبادله ای است ، روند مناسب عمل "فروش کوتاه" واحدهای FXC بود.
در این مثال ، با معاملات دلار کانادا نزدیک به برابری با دلار آمریکا در آن زمان ، فرض کنید واحدهای FXC با 100 دلار کوتاه فروخته شده اند. بنابراین ، برای محافظت از موقعیت 10،000 دلاری در واحدهای EWC ، سرمایه گذار 100 سهم FXC را به فروش می رساند ، با هدف خرید آنها در صورت کاهش سهام FXC ، آنها را با قیمت ارزان تر خریداری می کند.
در اواخر سال 2008 ، سهام EWC به 17. 43 دلار کاهش یافته بود ، که از قیمت خرید 47. 4 ٪ کاهش یافته است. بخشی از این کاهش قیمت سهم را می توان به کاهش دلار کانادا در مقابل دلار آمریکا در این دوره نسبت داد. سرمایه گذار که در آن پرچین داشت ، می تواند بخشی از این ضرر را از طریق افزایش در موقعیت کوتاه FXC جبران کند. سهام FXC تا پایان سال 2008 به حدود 82 دلار کاهش یافته بود ، بنابراین سود در موقعیت کوتاه 1800 دلار خواهد بود.
سرمایه گذار بدون فشار می تواند 4،743 دلار در سرمایه گذاری اولیه 10،000 دلار در سهام EWC ضرر داشته باشد. از طرف دیگر ، سرمایه گذار پرچین شده می تواند 2،943 دلار در این نمونه کارها ضرر کلی داشته باشد.
واجد شرایط
برخی از سرمایه گذاران ممکن است معتقدند که ارزش سرمایه گذاری یک دلار در ETF ارز برای محافظت از هر دلار از سرمایه گذاری های خارج از کشور ندارد. با این حال ، از آنجا که ETF های ارزی واجد شرایط هستند ، این موانع را می توان با استفاده از حساب های حاشیه ای (حساب های کارگزاری که در آن کارگزاری بخشی از وجوه سرمایه گذاری را به مشتری وام می دهد) برای سرمایه گذاری در خارج از کشور و ETF برطرف کنید.
یک سرمایه گذار با مبلغ ثابت برای سرمایه گذاری که همچنین می خواهد ریسک مبادله ای را انجام دهد می تواند با حاشیه 50 ٪ سرمایه گذاری را انجام دهد و از تعادل 50 ٪ برای موقعیت در ETF ارز استفاده کند. توجه داشته باشید که سرمایه گذاری در حاشیه به استفاده از اهرم است و سرمایه گذاران باید اطمینان حاصل کنند که آنها با خطرات مربوط به استفاده از استراتژی های سرمایه گذاری اهرمی آشنا هستند.
خط پایین
حرکات ارزی غیرقابل پیش بینی است و ضایعات ارزی می توانند تأثیر منفی بر بازده نمونه کارها داشته باشند. به عنوان نمونه ، دلار ایالات متحده به طور غیر منتظره ای در برابر بیشتر ارزهای عمده در سه ماهه اول سال 2009 تقویت شد ، در میان بدترین بحران اعتباری در دهه ها. این حرکات ارز بازده منفی تقویت شده در دارایی های خارج از کشور برای سرمایه گذاران ایالات متحده در این دوره.
ریسک مبادله Hedging استراتژی است که باید در دوره های نوآوری ارز غیرمعمول در نظر گرفته شود. به دلیل ویژگی های دوستانه سرمایه گذار ، ETF های ارزی ابزارهای ایده آل برای سرمایه گذاران خرده فروشی برای مدیریت ریسک مبادله هستند.(برای خواندن مرتبط ، به "نحوه جلوگیری از خطر نرخ ارز" مراجعه کنید)
