برای انجام مقایسه‌های معتبر بین کشوری، شاخص‌های اقتصادی که به ارزهای محلی جمع‌آوری می‌شوند باید به یک ارزش مشترک و قابل مقایسه تبدیل شوند. در بسیاری از موارد، ارز انتخاب شده برای مرجع، دلار آمریکا است. نحوه انجام این تبدیل می تواند بر موقعیت نسبی کشورها از نظر اندازه اقتصاد یا سطح درآمد ملی آنها و اینکه چگونه تکامل آنها در طول زمان به نظر می رسد تأثیر بگذارد. رایج ترین روش استفاده از نرخ ارز است. در این حالت، سری های زمانی اقتصادی بیان شده به دلار آمریکا می تواند تحت تاثیر نوسانات نرخ ارز باشد که می تواند تاثیر مهمی داشته باشد.
به عنوان یک مثال، طبقه بندی بانک جهانی کشورها بر اساس سطح درآمد بر اساس معیارهای مقایسه درآمد ناخالص ملی سرانه اطلس، معیاری از درآمد کل حاصل از داده های اقتصاد کلان است. این معیار تعدیل‌های خاصی را برای در نظر گرفتن نوسانات کوتاه‌مدت در نرخ ارز همراه با فعالیت موازی نرخ ارز انجام می‌دهد. هنگامی که فعالیت موازی وجود دارد، طبقه بندی یک کشور می تواند تا حد زیادی به انتخاب نرخ ارز بستگی داشته باشد.
اهمیت حسابداری برای نرخ ارز موازی
در حالی که تبدیل ارز به دلار آمریکا به طور کلی با نرخ های ارز رسمی انجام می شود، در برخی موارد اینها منعکس کننده واقعیت اقتصادی نیستند. در برخی کشورها، فعالیت نرخ ارز چندگانه یا دوگانه وجود دارد و باید به طور مناسب در آمارهای اساسی و طبقه‌بندی‌های ناشی از آن در نظر گرفته شود. بازارهای موازی نرخ ارز می‌توانند به دلیل مقررات یا کنترل‌های نرخ ارز که توسط دولت‌ها یا بانک‌های مرکزی معرفی شده‌اند یا به دلیل شرایط اقتصادی تأثیرگذار بر معاملات بین‌المللی که منجر به بازار غیررسمی یا غیررسمی قابل توجهی می‌شود، ایجاد شوند. به عنوان مثال، لبنان کنترل نرخ ارز ترجیحی را برای تضمین دسترسی به محصولات حیاتی معرفی کرد، در حالی که در سودان، بازار موازی بزرگی برای ارز خارجی در پاسخ به کمبودهای مداوم ایجاد شد.
این پدیده ایستا نیست و با دستیابی کشورها به ذخایر ارزی و ارائه سیاست‌های مؤثر برای جلوگیری از انحراف بازار، می‌تواند در مقاطع زمانی مختلف ظهور و ناپدید شود. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه بازارهای موازی در کشورهای کم درآمد در چند سال گذشته رایج‌تر شده‌اند و اخیراً تشدید شده‌اند، زیرا همه‌گیری COVID-19 بر قیمت کالاها تأثیر گذاشته و منجر به اختلال در زنجیره تأمین کالاها و خدمات حیاتی شده است. 1
در حالی که اطلاعات گاهی ناقص و اندازه‌گیری چالش برانگیز است، سری‌های زمانی اقتصادی در شاخص‌های توسعه جهانی بانک جهانی (WDI) و طبقه‌بندی عملیاتی و درآمدی کشورهایی که از این داده‌ها استفاده می‌کنند، هدفشان این است که ظهور بازارهای موازی را به بهترین میزان نشان دهد. ممکن است. انجام این کار واقعیت اقتصادی را بهتر منعکس می‌کند و منجر به مقایسه‌های دقیق‌تر بین کشوری و طبقه‌بندی کشورها بر اساس سطح درآمد می‌شود.
تأثیرات در کشورهایی که تعدیل در آنها انجام می شود
باید فعالیت موازی قابل توجهی وجود داشته باشد ، به اندازه کافی برای تأثیرگذاری در مقیاس ملی ، برای ضمانت تعدیل نرخ ارز رسمی. در حال حاضر تنظیماتی برای فعالیت بازار موازی قابل اندازه گیری در ایران ، لبنان ، نیجریه ، سودان ، یمن و زیمبابوه انجام شده است. تنظیمات نیز برای آنگولا و آرژانتین در دست بررسی است. نمودارهای زیر تأثیر حسابداری برای نرخ ارز موازی در ATLAS GNI سرانه ، در مقایسه با سناریوی پایه حاصل از نرخ ارز رسمی را نشان می دهد. در مورد قبلی ، میانگین وزنی از نرخ موازی و رسمی در تبدیل استفاده می شود که وزن آن بسته به شرایط محلی خاص است. این بیشتر با مثال های زیر نشان داده شده است.
دو مثال از نحوه حساب کردن نرخ ارز موازی
برای منعکس کردن واقعیت اقتصادی ، تبدیل تخمین ها به ارز محلی به دلار آمریکا باید با عاملی انجام شود که منعکس کننده نرخ ارز که در آن معاملات رخ داده است. بنابراین میانگین وزنی نرخ ارز را به طور مؤثر در استفاده ، از جمله نرخ رسمی و نرخ موازی در دسترس از طریق کانال های غیر رسمی منعکس می کند. برای به دست آوردن این میانگین وزنی ، اطلاعات مربوط به نرخ ارز خود ، همراه با درک ماهیت معاملاتی که در آن انجام می شود ، لازم است.
از آنجا که شرایط محلی می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد ، روش مناسب برای حساب کردن فعالیت نرخ ارز موازی باید به صورت موردی تعیین شود. دو نمونه مصور در زیر آورده شده است. اولین مورد مربوط به موردی است که بانک مرکزی رژیم چندگانه رسمی را معرفی کرده است که در دسته های خاص در مورد کالاها و خدمات اعمال می شود و دوم به سناریوی استاندارد تر که در آن شرایط اقتصادی منجر به یک بازار مهم غیر رسمی یا غیر رسمی شده است که به طور قابل توجهی متفاوت استاز نرخ رسمی
مثال 1: حسابداری برای واردات روشهای مهم کالاها و خدماتدر این مثال ، سه دسته از کالاها و خدمات وارداتی وجود دارد: بسیار مهم ، بحرانی و موارد دیگر. هر گروه مشمول نرخ ارز مختلف است ، که به طور رسمی در سیاست ها یا مقررات مجازات می شود:
- واردات بسیار مهم (C1) با نرخ رسمی ارز (EO) وارد می شود.
- واردات بحرانی (C2) با نرخ ارز ترجیحی (EC) وارد می شوند.
- تمام واردات دیگر ، از جمله کلیه خدمات (C3) با نرخ ارز غیر موازی بازار (EB) معامله می شوند.
- RC1 نسبت کالاهای بسیار مهم وارد شده به کل واردات ، از نظر ارزش ،
- RC2 نسبت کالاهای مهم وارد شده به کل واردات ، از نظر ارزش و
- RC3 نسبت سایر کالاها و خدمات وارداتی به کل واردات ، از نظر ارزش.
بر اساس موارد فوق ، میانگین نرخ ارز:
| aer = | RC1 * EO + RC2 * EC + RC3 * EB |
ضریب تبدیل برای روش ATLAS به عنوان میانگین سه ساله میانگین نرخ ارز محاسبه می شود (نگاه کنید به: روش شناسی).
مثال 2: روش سهام اجزای تولید ناخالص داخلیدر این مثال ، می توان از اطلاعات محلی برای درک ماهیت معاملات انجام شده در نرخ ارز رسمی و موازی بازار استفاده کرد. این به نوبه خود می تواند برای برآورد سهام هزینه هایی که می تواند در مورد اجزای تولید ناخالص داخلی (تولید ناخالص داخلی) اعمال شود ، استفاده شود که در صورت تعدیل برای درآمد املاک به و از غیر مقیم ، درآمد ناخالص ملی (GNI) را می دهد.
بر اساس موارد فوق ، میانگین نرخ ارز:
| aer = | (sfceeo * eo + sfceeb * eb) * fce/gdp + |
| (sgcfeo * eo + sgcfeb * eb) * gcf/gdp + (snexeo * eo + snexeb * eb) * nex/gdp |
چالش ها و مراحل بعدی
حسابداری دقیق برای فعالیت نرخ ارز موازی چندین چالش آماری و اندازه گیری را ارائه می دهد. برای اطمینان از کیفیت مداوم داده ها باید تلاش های هماهنگی برای رسیدگی به آنها انجام شود. کشورهایی که بازارهای موازی در آنها پدیدار می شوند باید ابتدا شناسایی شوند و سپس منابع داده برای به دست آوردن اطلاعات در مورد نرخ ارز موازی مورد بررسی قرار گیرند. اینها می‌تواند شامل بانک‌های مرکزی یا فروشندگان مبادلات تجاری در سطح محلی باشد. در حالی که صندوق بین‌المللی پول به‌طور منظم محدودیت‌های مبادله و چندین روش ارزی را بر اساس کشور نظارت می‌کند، در حال حاضر هیچ منبع اطلاعاتی فراملی جامعی برای این اطلاعات وجود ندارد.
روش‌ها باید توسعه یابند، و فرضیات اصلاح و آزمایش شوند تا وزن‌هایی را که برای تراکنش‌ها با نرخ‌های مختلف ارز اعمال می‌شود، به‌طور مؤثر در حال استفاده، با تکیه بر بینش محلی قوی تیم‌های بانک جهانی و سایر منابع، توسعه دهند. با ارزیابی های بیشتر، ممکن است تعدیل هایی برای در نظر گرفتن فعالیت موازی نرخ ارز در کشورهای دیگر انجام شود. اگر شرایط نرخ ارز موازی گذشته به طور دقیق منعکس نشده باشد، بررسی آینده ممکن است بهبودهای لازم را در سری‌های زمانی تاریخی منتشر شده قبلی نشان دهد.
برای این منظور، گروه داده های توسعه بانک جهانی در اوت 2021 در مجموعه ای از کشورهایی که چند نرخ ارز در آنها استفاده می شود، نظرسنجی انجام خواهد داد. هدف این نظرسنجی: (1) شناسایی منابع اطلاعاتی برای نظارت بر دو، چندگانه یانرخ‌های ارز موازی، (2) اطلاعات اقتصادی در مورد ماهیت و دامنه معاملات انجام شده با مکانیسم‌های مختلف نرخ ارز جمع‌آوری می‌کند، و (iii) داده‌ها را برای هر سری زمانی موجود در مورد نرخ‌های ارز موازی جمع‌آوری می‌کند. نتایج این نظرسنجی برای بهبود روشهای محاسبه میانگین نرخ ارز برای کشورهایی که نرخ ارز موازی رایج است، استفاده خواهد شد.
به عنوان یک هدف بلند مدت، بانک جهانی به بهبود روش فعلی اطلس که برای طبقه بندی کشورها بر اساس سطح درآمد استفاده می شود، ادامه خواهد داد. یکی از حوزه‌های تحقیق، استفاده بالقوه از معیارهای برابری قدرت خرید (PPPs) است، زیرا این معیارها می‌توانند بیشتر منعکس کننده رفاه مادی باشند. هرگونه تصمیم آتی برای تغییر متدولوژی زیربنای طبقه بندی درآمد بانک جهانی مشمول تحقیقات دقیق، تجزیه و تحلیل و مشاوره گسترده خواهد بود.
1 یکسان سازی نرخ ارز: سیاست منسجم کلیدی است، گاربیس ایرادیان و جونا روزنتال، موسسه مالی بین المللی، 21 آوریل 2021.
