مفهوم یونانی سنت های فارسی: هدیه دادن و دوستی در امپراتوری فارسی

این مقاله به بررسی هدیه دادن در امپراتوری پارس و درک آن در منابع ادبی یونان می پردازد. هدیه دادن در دنیای یونان اغلب به زبان دوستی قاب می شد و نویسندگان یونانی متعاقباً با استفاده از زبان و هنجارهای فرهنگی مخاطبان مورد نظر خود ، سنت های فارسی را بیان می کردند. تفاوتهای اساسی در مفاهیم تبادل هدیه و متقابل بین یونانیان و پارسیان وجود داشت. در این مقاله به بررسی سنت های فارسی در مورد هدیه دادن و پس از آن سنت های یونانی هدیه دادن می پردازیم و استدلال می کند که ارائه نادرست یونان از آداب و رسوم فارسی منجر به سوء تفاهم های متعدد در روابط بین افراد یونانی و فارسی شد. استفاده از زبان توصیفی یونانی ، به جای اصطلاحات دقیق تر ، برای توصیف سنت های فارسی مانع درک ما از هدیه دادن در امپراتوری فارسی شده است. در پرداختن به این تصورات غلط ، این مقاله نشان دهنده استفاده موفقیت آمیز از هدیه دادن در امپراتوری پارس و خطرات نادرست یونانی آداب و رسوم خارجی است.

کلید واژه ها

این یک مقاله دسترسی آزاد است ، که تحت شرایط مجوز انتساب Creative Commons (https://creativeecommons. org/licenses/by/4. 0/) توزیع شده است ، که اجازه استفاده مجدد ، توزیع و تولید مثل در هر رسانه ای را می دهد. کار اصلی به درستی ذکر شده است.

کپی رایت © نویسنده (ها) ، 2021. منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه کمبریج به نمایندگی از انجمن کلاسیک

مبادله اقلام یا خدمات به عنوان هدایا نقش اساسی در اداره امپراتوری فارسی ایفا می کرد ، که برجسته در هر دو منابع یونانی و فارسی است. این که آیا این یک سکه طلایی به پارس هایی که بیشترین تعداد فرزندان را داشتند ، کمک های مالی زمین و معافیت مالیاتی به ساتراپ های وفادار یا هدیه دادن مقادیر زیادی از رجالیا طلایی زینتی به سربازان برجسته ، هدیه می داد ، در امپراتوری همیشگی بود. در این مقاله به ویژه درک توری هخامنشی در منابع ادبی یونان بررسی شده است. نویسندگان یونانی تلاش های آگاهانه ای برای بیان هنجارهای فرهنگی مخاطبان مورد نظر خود از طریق توصیف فرهنگ های خارجی و اصطلاحات مورد استفاده خود انجام دادند. ناآشنایی یونانی با سیستم دادگاه فارس و با مدیریت امپریالیستی منجر به سوء تفسیرهای بسیاری شد و به این معنی بود که آنها فاقد اصطلاحات دقیق برای توصیف برخی از شیوه های هخامنشی بودند. این امر باعث شد تا آداب و رسوم هخامنشی به صورت توصیفی ارائه شود که مخاطبان یونانی می توانند به جای آن در اصطلاحات دقیق تر EMIC با آن ارتباط برقرار کنند. در حالی که توضیحات مربوط به آداب و رسوم هدیه دادن به هخامن در منابع نسبتاً قابل اعتماد است ، فنی فرایند روند هدیه اغلب سوء تفاهم می شود ، و این بیشتر در برداشت های یونان از آنچه وارد رابطه زنیا با یک فرد فارسی می شود مشهود است. اهمیت این تمایز را نمی توان زیاده روی کرد ، زیرا هرگونه بررسی فرهنگ هخامنشی باید در نظر بگیرد که حداقل در ابتدا ، در بررسی ادراک یونان از آداب و رسوم خارجی باید تشکیل شود. پاورقی 1

تفاوت‌های اساسی در مفاهیم مبادله هدیه و عمل متقابل به این معنی بود که درک واضحی از نحوه استفاده از مبادله هدیه در دولت امپراتوری وجود نداشت. این عدم درک توسط مطالعات انسان‌شناسی مدرن تشدید شده است که مبادله هدایا را به جوامع ابتدایی و پیش از دولت مرتبط می‌کند. آثار برونیسلاو مالینوفسکی، مارسل ماوس و مارشال ساهلینز همگی بر بررسی مبادله هدایا با تمرکز قوم نگارانه و میدانی بر جوامع قبیله محور متمرکز شده اند. پانوشت 2 متأسفانه، مطالعات آنها منجر به ارائه مفهومی از عنصرگرایی انسان‌شناختی شد که به این معناست که مبادله هدیه با ظهور بازار و دولت اهمیت خود را از دست داد. پانوشت 3 این نظریه متعاقباً در تاریخ نگاری مدرن هخامنشی، به ویژه در کار پیر بریان، نفوذ کرد. دولت هخامنشی به دلیل اتکای ظاهری آن به مبادله هدیه، تا حدودی ابتدایی تفسیر شده است. هدف این مقاله با بررسی کاربرد هدیه دادن در امپراتوری ایران در کنار مفاهیم یونانی کلاسیک مبادله و متقابل است تا نشان دهد که درک ما از هدیه دادن هخامنشی توسط دو عامل مانع می شود. اول درک آن در منابع یونانی و عدم درک آنها از عملکرد حکومت هخامنشی. دوم، همبستگی انسان‌شناختی مدرن مبادله هدیه با بدوی‌گرایی. هدیه دادن می تواند در یک دولت امپراتوری با پیچیدگی های اداری بسیار عمل کند که در آن مبادلات بازار به خوبی تثبیت شده بود. پی نوشت 4

مطالعات مدرن مبادله هدایا عمدتاً بر جنبه تجاری که هدیه دادن در اقتصاد بازی می کند متمرکز است و تمرکز زیادی بر کالاهای واقعی مبادله شده دارد. پانوشت 5 برای این مقاله، اصطلاح مبادله هدیه به مبادله اشیاء محسوس و افتخارات ناملموس اشاره دارد - تحلیل من به جای هر گونه منافع مالی، بر اهمیت اجتماعی اعطا شده توسط هدایا متمرکز خواهد بود. پانوشت 6 در مورد عمل متقابل، من از تعریف ارائه شده توسط مری داگلاس استفاده خواهم کرد: «عمل متقابل قانونی است که هر هدیه باید به روشی مشخص بازگردانده شود، و یک چرخه دائمی از مبادلات درون و بین نسل‌ها ایجاد می‌کند. در برخی موارد بازده مشخص شده دارای ارزش برابر است و یک سیستم پایدار از وضعیت ها را ایجاد می کند. در برخی دیگر، باید از ارزش هدیه قبلی فراتر رود و رقابتی فزاینده برای افتخار ایجاد کند.

• عمل متقابل تعمیم یافته: این شامل یک تعهد مبهم برای انجام متقابل است، به عنوان مثال کمک های نوع دوستانه، کمک های خیریه، مهمان نوازی و به اصطلاح "هدیه رایگان".

• تقابل متوازن: این به مبادله مستقیم اشاره دارد که در آن نیاز آشکارتر به انجام متقابل وجود دارد، با انتظار قطعی از هدیه متقابل با ارزش مشابه در یک دوره زمانی معقول.

• تقابل منفی: این جایی است که یکی از طرفین به دنبال سود بردن به هزینه دیگری است و اساساً چیزی را بدون هیچ چیز به دست می آورد.

در حالی که هدیه دادن یونانی و هخامنشی زیر چتر عمل متقابل تعمیم یافته قرار می گیرد، الگوی هخامنشی ایجاد تعهدات از طریق دادن یک متقابل هدیه بزرگتر بازتابی از بهره برداری رقابتی از تعامل متقابل تعمیم یافته است. این تفاوت کلیدی مسئول موارد مکرر سوء تفاهم، هم توسط یونانیان ایرانی و هم توسط دانشمندان مدرن است. پی نوشت 9

تمرینات ایرانی هدیه دادن

گرایش مدرن به ارتباط متقابل با برابری به این معنی است که این مفهوم برای ارتباط با جوامع سلطنتی مانند امپراتوری فارسی دشوار است. یکی از ویژگیهای جدایی ناپذیر دولت امپریالیستی برجستگی یک سیستم مبادله ای از خدمات هدیه محور بود. از هدایا برای حفظ و تقویت سلسله مراتب اجتماعی امپراتوری و وضعیت پادشاه استفاده شد. همانطور که هرودوت بیان می کند ، "در میان مزایای پارسیان در عوض ، متناسب با بزرگی آنها ، بسیار مورد تقدیر قرار می گیرد" (3. 154. 1 ، ترجمه. A. D. گودلی). در درون امپراتوری ، پادشاه به طور طبیعی شریک اصلی در روابط هدیه بود و کاملاً آگاه بود که جنبه واقعاً مهم مبادله اقتصادی نیست بلکه یکی از وضعیت ها بود. و وضعیت او مطلق بود. در چنین مواردی ، سخاوتمندی که معمولاً با هدیه دادن همراه است ، عمدتاً یک ژست آیینی فرعی است. پاورقی 10 به طور نمادین همبستگی بین وضعیت امپریالیستی و هدیه دادن در تقاضای فارسی برای زمین و آب از ملل فتح شده منعکس می شود. این تماس نمادین بود و نمایانگر تسلیم منابع استانی به پادشاه و تصدیق وضعیت فوق العاده وی بود. ایجاد روابط وابستگی به نفع سلطنتی بود. پادشاه با اعطای هدیه ای چنان مظلوم ، از طریق مشروعیت و تقویت برتری خود بهره مند شد که گیرنده در حالت مداوم بدهی قرار داشت. به عنوان مثال ، در زمان فتح مصر کامبیز ، سیلوسون یک لباس را به داریوش هدیه کرد ، که در آن زمان تنها بخشی از نگهبان کامبیز بود. در عوض ، پس از پادشاه شدن ، داریوش با نصب وی به عنوان مشتری ساموس (Hdt. 3. 139-42) تعهد خود را به سیلوسون انجام داد. خود داریوش متعاقباً از درآمد ساموس بهره مند شد و مجبور شد مالیات و ادای احترام را تأمین کند. پاورقی 11 پادشاه تضمین کرد که در پاداش خود از افراد با هدایای بسیار عجیب و غریب ، او رابطه ای را چنان نامتعادل ایجاد می کند که هیچ روش قابل تصور برای تراز کردن حساب ها وجود ندارد ، و هیچ روش قابل تصور برای خاتمه روابط وجود ندارد ، مگر اینکه توسط خود پادشاه انجام شود. پاورقی 12 با این حال ، این رابطه معمولاً از نظر متقابل سودمند بود ، و به نفع هیچ یک از طرفین به روابط شدید نبود.

یکی از اصلی ترین جنبه های توری در امپراتوری فارس جدا از اشیاء مادی ، نامگذاری بود. پاورقی 13 پارسیان به دلیل اعتبار اجتماعی که جذب می شود و مزایایی که متعاقباً به دست آورد ، از جمله مزایای اقتصادی ، می خواستند عنوان یک عنوان را بخواهند. ما یک سلسله مراتب عناوین مبتنی بر نزدیکی آنها به پادشاه و میزان لطف سلطنتی را می بینیم ، از این رو اهمیت عناوین حاکی از روابط خانوادگی را نشان می دهد: به عنوان مثال ، ارشاما در آرامی به عنوان بار بیتا ، "پسر خانه" گفته می شود (تاد "A6. 3 ، A6. 4 ، A6. 7 ، D14. 6). پاورقی 14 صمیمیت همچنین می تواند از طریق عناوین مربوط به ناهار خوری ، مانند عنوان Democedes به عنوان Tablemate Darius (Hdt. 3. 131) و داریوش به عنوان شراب شراب Cambyses (3. 34. 1) یا از طریق عناوین مربوط به Royal Hunt بیان شود. به عنوان مثال ، داریوش حامل کوروش (Ael. VH 12. 43) و Lance-Bearer Cambyses (HDT 3. 34) بود. اهمیت به دست آوردن سطح صمیمیت با پادشاه در تمام سطوح دولت منعکس می شود و نمونه ای از نظریه Sahlins در مورد فاصله اجتماعی است. پاورقی 15 این نظریه بیان می کند که هرچه رابطه بین این دو ذینفع صمیمی تر باشد ، هر چه بیشتر الزام برای تلافی باشد. در حالی که سهلینز از تئوری خود به صورت افقی استفاده می کند ، و با بررسی تبادل هدیه در بین افراد با یک وضعیت برابر ، پیشنهاد می کنم که یک رویکرد عمودی برای امپراتوری فارس مناسب تر باشد. هرچه سلسله مراتب بیشتر از پادشاه بود ، هرچه تعهد برای تلافی پایین تر باشد ، هرچند ذکر این نکته حائز اهمیت است که این تعهد هنوز در آنجا بوده است. بنابراین ما از دهقانان Simetes Gifting Artaxerxes II چند قطره آب می شنویم و با یک لباس طلایی ، یک جام طلایی و هزار عزیز پاداش می گیریم (Ael. VH 1. 32). درست همانطور که اشرافیت افتخار نزدیکی با پادشاه را هوس می کرد ، هرودوت مشخص می کند که پارسیان افراد دیگری را به افتخار در رابطه با چگونگی نزدیک شدن به خودشان نگه داشته اند (1. 134. 2). این همچنین در کتیبه های سلطنتی در پرسپولیس منعکس شده است که کشورها و افرادی را که پادشاه بر آن داشته اند ، لیست می کند. تنها با یک استثنا ، لیست ها با نزدیکترین افراد به ایران شروع می شوند و سپس به تدریج به بیرون حرکت می کنند. پاورقی 16 مشخص می شود که یکی از اشکال اصلی افتخار ، نزدیکی به دولت امپراتوری بود و پادشاه فرصت طلب توانست از این امر به نفع خود استفاده کند. با این حال ، اگرچه عناوینی که توسط پادشاه اعطا شده است ، نزدیکی با او نشان می دهد ، اما آنها دلالت بر محبت ندارند و عناوین به وضوح از رتبه زیر پادشاه بودند. هر "محبت" سلسله مراتبی بود ، با پادشاه در موقعیت غالب و آزادانه هر لحظه روابط را خاتمه داد. پاورقی 17 هر موقعیت دادگاه موقتی بود و می تواند از یک روز به روز دیگر به فرد قابل اعتماد و بهتر و بهتر منتقل شود. پاورقی 18 این نیز در مورد کالاهای مادی که به عنوان هدایا داده می شد نیز صادق بود ، که اغلب با امضای سلطنتی حک شده بودند که هدیه ای را که از پادشاه آمده بود ، نشان می داد. پاورقی 19 در درون انسان شناسی به این غیرقانونی گفته می شود ، که به عنوان ارتباط شی با فرد تجهیزات حتی پس از تبادل تعریف می شود و رابطه ای بین اهدا کننده و گیرنده ایجاد می کند. پاورقی 20 این بسیار مهمتر از هر ارزش اقتصادی است که هدیه ممکن است داشته باشد و به ذینفع یک مجرای تأثیرگذار از لطف سلطنتی در سراسر امپراتوری اعطا کند. پاورقی 21

برای به دست آوردن درک واقعی از اهمیت و سیالیت سلسله مراتب اجتماعی در امپراتوری ، جدول سلطنتی نمونه ای مناسب را ارائه می دهد. امداد کاخ در پرسپولیس به وضوح اهمیت تشریفات جدول سلطنتی را نشان می دهد. پاورقی 22 حساب های یونانی بیان می کند که پادشاه در شرکت Homotrapezoi ، Homositoi یا Sussitoi خود شام خورد (Hdt. 3. 132 ، 5. 24 ، 7. 119 ؛ Xen. An. 1. 7. 25 ، Cyr. 7. 1. 30). از توضیحات Xenophon در مورد سازمان جدول سلطنتی کوروش ، آشکار می شود که سلسله مراتب سلطنتی به عنوان تناسب پادشاه حفظ و تنظیم می شود (Cyr. 8. 4. 3-5). پاورقی 23 Xenophon بیان می کند که پادشاه ، مکان منصوب را به طور دائم اختصاص نداد ، اما او این قانون را به این قاعده تبدیل کرد که با اعمال نجیب هر کسی ممکن است به یک صندلی افتخارآمیز پیش برود ، و اگر کسی باید خود را بیمار کند باید برودبازگشت به یک افتخار کمتر (Cyr. 8. 4. 5 ، ترجمه. W. Miller). مطابق با تئوری فاصله اجتماعی سهلینز ، هر چه به پادشاه نزدیکتر نشسته بود ، افتخار بیشتری به نظر می رسید. پاورقی 24 طبق گفته CTESIAS (FGRHIST 688 F 40) ، آن دسته از مهمانانی که مورد قضاوت قرار می گرفتند که شایسته پاداش بودند ، ظروف شام نقره ای و طلایی دریافت کردند ، در حالی که کسانی که بی ارزش بودند فقط ظروف سفالی را دریافت کردند. پاورقی 25 بنابراین جدول سلطنتی روش دیگری برای مشروعیت بخشیدن به قدرت امپریالیستی پادشاه بود ، با موقعیت شام ها که منعکس کننده سلسله مراتب اجتماعی زیردستان شایسته و سیالیت و ماهیت همیشه در حال تغییر به نفع پادشاه بود ، که به طور طبیعی منجر به آن شدمقدار زیادی از رقابت بین اشراف. پاورقی 26

هدایای سلطنتی با تعریف ناامن بودند و تنها در صورتی که پادشاه همچنان گیرنده را در عزت نفس بالا نگه دارد ، می تواند حفظ شود. بنابراین ما می شنویم که نمونه هایی از هدایای سلطنتی برای نافرمانی از دستورات سلطنتی مصادره می شوند (Xen. Cyr. 8. 1. 20) ، در حالی که لوح های بابل از زمان داریوش دوم گواهی نامه اعطای یک زمین قبلی را به مردی که بی اعتمادی می کند ، گواهی می دهد. پاورقی 27 حتی هدایا و افتخارات اعطا شده برای طول عمر یک فرد یا انتقال به وراث وی ، به طور ضمنی با حفظ آنها وابسته به خدمات آینده داده می شد. پاورقی 28 نفر غالباً فراموش می کردند که این مورد است ، همانطور که با Pythius می بینیم ، که هدایای باشکوهی را به پادشاه می داد و در عوض هدایای باشکوهی دریافت می کرد (Hdt. 7. 27-9). با این حال ، فیثوس رابطه هدیه ای را که با پادشاه برقرار کرده بود ، تفسیر کرد و درخواست کرد که Xerxes ممکن است پسران خود را از خدمت سربازی بهانه کند و در نتیجه اعدام وحشیانه Xerxes پسر ارشد فیثوس به عنوان مجازات انجام شد. به عبارت دیگر ، خدمات پادشاه را پاسخگو نبود و او هرگز متعهد به ادامه روابط نبود. پاورقی 29 این حق پادشاه بود که چگونه و چه زمانی باید پاداش داده شود. هیچ کس از داوری پادشاه فرار نکرد ، حتی آن دسته از افراد محترم ، از جمله یک داماد پادشاه (CTESIAS ، FGRHIST 688 F 41) ، پسر Artaxerxes II (Plut. Art. 29) یا Orontes ، که از این امر مستثنا بود. از شرکت فوری پادشاه و از ثروتهای وی محروم شد (دیود. س. 15. 2. 2).

وفاداری به سلسله معیار اصلی داوری بود زیرا داریوش در Naqs-I Rustam (DNB §8B) می بالد. وفاداری سلسله بر همه اشکال دیگر روابط مقدم بود. کتیبه های داریوش در بهشتون به عدالت وی (Arstam) اشاره می کند ، و با فریاد زدن - مردی که با خانه من همکاری می کرد ، او را به خوبی پاداش می داد. چه کسی صدمه دیده است ، من او را خوب مجازات کردم. »(DB §63). این در کتیبه موازی Xerxes تکرار شده است که می گوید "و من سخاوتمندانه مردان را از اراده خوب بازپرداخت می کنم" (XPI §26-31). داریوش به هیستیائوس از میلتوس اظهار داشت که "یک دوست باهوش و وفادار با ارزش ترین دارایی ها است" (Hdt. 5. 24. 3 ، ترجمه. A. D. Godley). ارتباط پادشاه با آهورامازدا نیز با همبستگی بالقوه بین وفاداری سلسله ای و وفاداری به خدایان انگیزه ای داشت. بنابراین ما شاهد پادشاه هستیم که غالباً "محافظت از آهورامازدا" را به عنوان پاداش ضایعه اعطا می کند (DB §60-1). ماسكامز ، كه به تنهایی موفق به حضور در برابر یونانیان شد ، توسط Xerxes (Hdt. 7. 106) به یك هدیه سالانه اعطا شد ، در حالی كه میترایدس ، كه بدون تردید به پدرش آریوبارزان خیانت كرد ، به دلیل انتخاب سلسله ، بیش از خانواده ، وفاداری (Nep. Dat. 7. 1 ؛ دیود. سیک. 15. 91. 3). وعده پاداش یک انگیزه قدرتمند بود و تقلید پایه و اساس مدل هخامنشی بود. چنین سیستم بسیار متفاوتی با مستقر در جامعه مساوات یونان به طور طبیعی منجر به سوء تفاهم بین این دو فرهنگ شد. هنگامی که این با درک یونان از سلطنت جفت می شود ، این بدان معنی است که به هر حال تمایلی به درک سیستم امپریالیستی در یک نور مثبت وجود دارد ، و به نظر می رسد که علاقه کمی به بررسی عناصر اداری امپراتوری فارسی وجود ندارد.

مفاهیم یونانی هدیه دادن

در اساطیر یونانی، فرآیند هدیه دادن نسبتاً در تکامل بشریت مؤثر است. یونانیان معتقد بودند که تکنای بشر هدایایی است که پرومتئوس آنها را از زئوس دزدیده بود. خدایان با ارائه هدیه خود، هر چند دروغ، به شکل پاندورا، که بدبختی را بر بشر آورد، پاسخ دادند (Hes. Theog. 535-620). بنابراین اعتقاد بر این بود که تمدن یونان از یک معامله هدیه متولد شده است. پی‌نوشت 30 بنابراین تعجب‌آور نیست که ببینیم هدیه دادن در هومر چقدر رایج است. همانطور که ماوس استدلال می کند، هدایایی در جوامع بدوی، مانند آنچه در هومر وجود دارد، عمدتاً به عنوان ابزاری سیاسی برای برقراری روابط سلطه و کنترل استفاده می شود. پی‌نوشت 31 هدایا به این دلیل داده می‌شد که روابط اجتماعی را ایجاد و تداوم بخشید، زمان را به رزمندگان وصل کرد و سلسله مراتب و تعهد را در جامعه ایجاد کرد. پی نوشت 32 بنابراین هدیه دادن به عنوان روشی برای مشروعیت بخشیدن به یک دفتر سیاسی عمل می کرد. هدایایی که به افراد خارج از جامعه داده می شد xeneia تلقی می شد، که به معنای واقعی کلمه «چیزی که به یک فرد خارجی داده می شد»، و این هدایا، با ارزشی معادل، نوعی تحکیم دوستی شرکت کنندگان بود. دوستی در هومر یک موضوع احترام متقابل است، یک رابطه شرافتی متقابل. پانوشت 33 هدایایی که به اعضای جامعه خود داده می شد معمولاً بر اساس شایسته سالاری اعطا می شد و به عنوان ژرا یا هدایای افتخار شناخته می شد. پانوشت 34 توزیع گرا یک فرآیند سلسله مراتبی بود و برجسته ترین رهبر ابتدا در انتخاب گرا برای خود شرکت داشت، قبل از اینکه گرا را به سایر باسیلی ها و مردان شجاع بدهد. چنین فرآیند سلسله مراتبی تضمین می‌کرد که مردان در رتبه‌های بالاتر غنایمی را که از پیروزی به دست می‌آوردند، انحصار ناعادلانه‌ای داشته باشند، بدون اینکه نیازی به مشارکت داشته باشند. روایت هومری از آگاممنون و آشیل در این زمینه روشنگر است، زیرا آشیل عهد ارائه شده توسط آگاممنون به عنوان جبران را رد می کند. برخی از معتبرترین هدایا توسط آگاممنون به آشیل ارائه شده است: زمین، غارت از لسبوس، یک دختر ازدواج کرده، اسب ها و زنان، اما به دلایل متعدد پیشنهاد خود را رد می کند (Il. 9. 119-61). پانوشت 35 اولاً، پذیرش چنین پیشنهاد تبعی به منزله تأیید پذیرش اقتدار آگاممنون توسط وی خواهد بود. دوم، غارت از لسبوس عمدتاً به دلیل مهارت خود آشیل به دست آمده است، با این حال آگاممنون به عنوان رئیس و توزیع‌کننده مجدد منابع، آنها را در اختیار دارد. پانوشت 36 با ارائه علنی این هدایا به آشیل، آگاممنون می‌تواند در شکلی رقابتی استثمارگرانه از رفتار متقابل تعمیم‌یافته شرکت کند که همزمان تلاش می‌کند با سرکوب کردن یک رقیب بالقوه، موقعیت خود را به عنوان رئیس تثبیت کند و همچنین در سخاوت خود بزرگوار به نظر برسد. همانطور که کایرنز اشاره می‌کند، این حکایت به‌عنوان تضاد بین رتبه و توانمندی ارائه می‌شود، با اعتراض آشیل نه تنها به بی‌احترامی که آگاممنون نشان می‌دهد، بلکه در مورد عدم احترام مناسبی که رفتار متقابلی را که اعمال آشیل باید در میان همتایان به دست می‌آورد را نفی کند. پی نوشت 37

از آنجایی که فرآیندهای تشکیل دولت منجر به توسعه قطب‌های متمرکز و نهادینه‌شده‌تر شد، افراد نخبه باید از ادعاهای استبداد فاصله می‌گرفتند و نشان می‌دادند که هدایای فزاینده آنها ارزش اجتماعی گسترده‌تری دارد. پانوشت 38 شیوه‌ها و ایده‌های متقابل معمولی نخبگان قدیمی هنوز وجود داشتند، اما برای اهداف بسیار متفاوت و افقی‌تر مورد استفاده قرار می‌گرفتند. اکنون قرار بود مبادله در سطحی سیاسی باشد، در درجه اول بین جمعیت جمعی و فرد، در حالی که مبادله هدایای متقابل (و پیوندهای اجتماعی که ایجاد می کرد) بین افراد، در حوزه سیاسی، مورد بی مهری قرار گرفت. پی نوشت 39 بنابراین، هنگامی که تمیستوکلس و میلتیادس به دنبال پیروزی هایشان در سالامیس و ماراتون مجسمه های برنزی دریافت کردند، نام آنها به آنها اضافه نشد. تندیس ها توسط dēmos برای موفقیت افراد در حفظ آزادی اعطا شد (Dem. 13. 21, 23. 197; Aesch. Pers. 3. 183; Lys. 8. 2). آنچه در سطح خصوصی در شیوه های نخبگان دوره باستانی رخ داده بود، اکنون، حداقل به صورت سطحی، به سطح مدنی در شهر کلاسیک ترجمه شده است. پانوشت 40 با توجه به ترویج آزادی در اخلاق دموکراتیک جدید آتن، ارتباط با شکل سیاسی هدایایی که از انقیاد تحت یک فرد حمایت می کرد، به طور طبیعی مورد انتقاد قرار گرفت. پاورقی 41 بیانیه ساهلینز مبنی بر اینکه «هدایا برده‌ها را می‌سازد، همانطور که شلاق سگ‌ها را می‌سازد» کاملاً مناسب به نظر می‌رسد. پانوشت 42 این به طور طبیعی به برداشت یونانی از امپراتوری ایران کمک کرد. آتنی کلاسیک قادر نبود بربریت را از سلطنت جدا کند و مبادله هدایا به صورت ناخواسته همراه واکنش یونانیان علیه این مفاهیم شد. سیستم جدید مبادله هدایا در آتن کلاسیک و الزامات فیلیا باعث شد که شکلی دموکراتیک تر و قابل قبول به خود بگیرد. پی نوشت 43 بنابراین، هنگامی که نویسندگان یونانی کلاسیک پیوندهای مقایسه ای مشابهی را با مبادله هدیه در امپراتوری ایران ترسیم می کنند، ذهنیتی از پیش تعیین شده را منعکس می کنند که بر اساس رابطه تاریخی خود با حاکمان منفرد و مبادله هدیه است.

فیلیا و زنیا

مركز سنت يوناني كلاسيك مبادله هديه، رابطه فيليا يا دوستي بود. ارسطو در بحث خود در مورد دوستی، سه نوع مختلف فیلیا را بر اساس فضیلت یا لذت یا فایده توصیف می کند (Eth. Nic. 8. 256a6-10؛ Eth. Eud. 7. 1236a14-15). با این حال، یک رشته مشترک، نیاز به سطح متقابل حسن نیت (eunoia) بود. حتی در یک رابطه فایده گرایانه، ارسطو بیان می کند که درجه ای از محبت لازم است (Eth. Eud. 7. 1236a12-14). پاورقی 44 وقتی می‌بینیم آتن به‌عنوان یک شهر جمعی با دولت‌های خارجی اتحاد برقرار می‌کند، رابطه از نظر دوستی، از این نظر با شهر، مستحکم می‌شود. تنها استثنای این قاعده مبادله انسان و خدایان است، زیرا همانطور که ارسطو اشاره می کند، رابطه محبت متقابل بین انسان و خدا غیرممکن است، زیرا تفاوت بین این دو به قدری زیاد است که فیلیا در هر دو جهت ممکن نیست. Mag. mor.] 2. 11). پانوشت 45 مفاهیم محبت و برابری هنوز هنگام وارد شدن به یک دوستی آیینی با یک فرد خارجی، که به آن xenia گفته می شود، مورد نیاز بود. برای یک یونانی، وارد شدن به رابطه زنیا یک توافق الزام آور بود و شامل سوگندهای وفاداری و پیستیس بود که خدایان شاهد آن بودند. پی‌نوشت 46 کل فرآیند شکل‌گیری زنیا حول هدایا می‌چرخید، با مبادله پیستا و مبادله دورا در حین شروع. بنابراین ما از آلکیبیادس می شنویم که با ساتراپ ایرانی فارنابازوس سوگند می بندد تا زنیا آنها را مهر و موم کند (Xen. Hell. 1. 3. 12) و فارنابازوس که در ازای تله اسب به Agesilaus نیزه می دهد (4. 1. 39). امتناع از تلافی این هدایا به منزله اعلام خصومت و پایان تلاش بیگانه تلقی می شد. با این حال، آنچه از خواندن متون به طرز شگفت انگیزی آشکار می شود، این است که از همان ابتدا تفاوت های فرهنگی و انتظارات متفاوت، روابط بیگانه را برای شکست قرار می دهد. جامعه هخامنشی ماهیت سلسله مراتبی داشت و با عدم توازن قدرت تقویت می شد، به این معنی که ایرانیان لزوماً بیگانه را به عنوان یک رابطه برابر نمی دیدند. بلکه آن‌ها آن را صرفاً به‌عنوان رابطه‌ای سودمند می‌دیدند، که در آن از جایگاه بالاتری برخوردار بودند و آزاد بودند که وقتی چنین تصمیمی گرفتند، بیگانه‌سازی را کنار بگذارند. پی نوشت 47

بنابراین تعجب آور نیست که ببینیم چگونه روابط بیگانه یونانی و هخامنشی غالباً از هم پاشیده است. به نظر می‌رسید که فقدان محبت موجود در بیگانگان بین‌فرهنگی دائماً افراد یونانی را غافل می‌کند، همانطور که در شوک Agesilaus از قطع ناگهانی روابط با Spithridates مشهود است (Xen. Hell. 4. 1. 28). هنگامی که آلکیبیادس سعی کرد با هدایایی رابطه خود را با تیسافرنس مستحکم کند، با زندان مواجه شد (1. 1. 9). بیگانه زنی فوق الذکر آلکیبیادس با فارنابازوس، اگرچه با سوگند مهر و موم شده بود، زمانی که فارنابازوس او را ناگزیر یافت، به مرگ او منجر شد (Diod. Sic. 14. 11. 1-4؛ Plut. Alc. 39. 1-7). آنتالسیداس، که پلوتارک به او لقب «دوست» پادشاه داده شده بود، بیگانه اردشیر بود و طبیعتاً انتظارات خاصی از این رابطه داشت. با این حال، هنگامی که اردشیر تصمیم گرفت که دیگر از آنتالسیداس استفاده نمی کند، دوستی را رها کرد و در نتیجه آنتالسیداس کشته شد (Plut. Art. 22. 2. 6, Pel. 30. 6). یونانی ها نتوانستند با انتظارات متفاوت در روابط بیگانه کنار بیایند و این منجر به ارتباط نادرست و نمونه های متعدد استثمار شد. افراد یونانی با نزدیک شدن به روابط با افراد هخامنشی با همان انتظاراتی که به تعمیم متقابل روابط یونانیان با هدیه دادن نزدیک می‌شدند، ناتوانی خود را در درک آداب و رسوم همسایگان شرقی خود تأیید کردند.

"دوست" پادشاه

در میان نامهای مورد استفاده در حسابهای ادبی یونان برای نشان دادن نزدیکی با پادشاه ، "دوست" پادشاه اغلب به نظر می رسد. پاورقی 48 اگرچه منطقی است که فرض کنیم عنوان "دوست" پادشاه یک افتخار مشروع بود ، و نشان می دهد سطح خاصی از رابطه با پادشاه است ، اما فکر می کنم این اصطلاح یک ویژگی ، عجیب و غریب هلنی در بیان خود است ، و هستنمونه ای از ارائه نادرست توری هخامنشی در منابع. به نظر می رسد استفاده از آن با دریافت هدایا در هم تنیده شده است. به عنوان مثال ، Xenophon Clearchus اعلام کرده است: ‘زیرا سیروس دوست من شد و نه تنها از من ، تبعید از سرزمین پدری من ، به طرق مختلف ، به من احترام گذاشت ، بلکه ده هزار عزیز به من داد (An. 1. 3. 3 ، ترجمه C. L. Brownson). پلوتارچ سناریوی مشابهی را در مورد Artaxerxes و Antalcidas بازگو می کند ، با بیان اینکه "Artaxerxes باعث ساخت antalcidas Xenos های خود شد و آنتالسیداس را فلسفه خود می نامید" و این "Artaxerxes با دادن یک گارستان در عطر و بوی دیگر ، به او Antalcidas را بسیار بیشتر از هر یونانی می خواند. (Plut Art. 22. 3-4 ، Pel. 30. 4-6 ، ترجمه B. Perrin). نمونه های دیگری از این عنوان به Tiribazus اعطا می شود ، که به تنهایی این امتیاز را داشت که پادشاه را بر روی اسب خود سوار کند "(Xen. 4. 4. 4 ، ترجمه. C. L. Brownson) ، و به Orontes ، که این عنوان را سلب کرده بودبه دنبال استیضاح ناموفق وی از Tiribazus به Artaxerxes II (Plut. Art. 2. 2 ، 30 ؛ Xen. An. 4. 4. 4). Tissaphernes عنوان به همراه دست در ازدواج دختر Xerxes Rhodogune به دنبال نبرد Cunaxa (Diod. Sic. 14. 26. 4) دریافت کرد ، در حالی که دیودوروس مشخص می کند که در دسته "دوستان" بر اساس سلسله مراتب داخلی دیگری وجود داشتدرجه لطف سلطنتی (دیود. 16. 52. 1). آنچه از مطالعه استفاده از اصطلاح در حساب های ادبی آشکار می شود این است که فقط به این موارد اختصاص داده می شود: الف) اعضای دادگاه هخامنید. ب) اعضا یا همزمان با دریافت هدایا/افتخارات یا اینکه آنها را به عنوان مجازات حذف می کنند. پاورقی 49 چنین محدودیتی نشان می دهد که این عنوان ساختاری از یک دایره ادبی یونانی کلاسیک است که در درک نحوه کار یک دادگاه مشکل داشت ، و بنابراین ماهیت خدمات و خدمات دولت هخامن را از نظر دوستی مفهوم سازی می کند. این امر عمدتاً به دلیل درک یونان از هدیه دادن بین دو فرد از یک وضعیت برابر است که سطح خاصی از محبت را دارند و به این ترتیب "دوستانه" هستند. من در عوض استدلال می کنم که این عنوان در واقع یک اصطلاح یونانی است و انتظارات یونانی به آن متصل است.

با اختصاص عنوانی که بیشتر با شکل مساوات متقاطع تعمیم یافته در جهان یونان شیوع دارد ، درک ما از تدوین در مدیریت سلسله مراتبی امپراتوری فارسی مانع است. در حالی که اصطلاح "پسر خانه" در اسناد آرامی از مجموعه Arshama ظاهر می شود ، "دوست" فقط در زمینه های یونانی و در کتاب مقدس عبری بعدی ظاهر می شود ، خود تحت تأثیر منابع قبلی یونانی است. پاورقی 50 استفاده از آن در کتاب مقدس نیز به سناریوهای دادگاه محدود می شود ، هم در دادگاه سلیمان (اول پادشاهان 4: 2-6) و هم در دادگاه کنعانی Abimelech (پیدایش 26:26). هیچ تأییدی به شکل نگارشی وجود ندارد. در هیچ یک از اسناد آرامی ، باکتری یا ایلامی که از درون امپراتوری بازیابی شده اند ، ظاهر نمی شود. لوللین-جونز تلاش می کند تا این عنوان را با آکادیان روکی Šarri ارتباط برقرار کند ، اما ون سلمز خاطرنشان می کند که این در واقع ترجمه نادرست است. پاورقی 51 تاریخ نگاران هخامنشی پیش از این محدودیت این عنوان را برای منابع یونانی ذکر کرده اند اما با توجه به شیوع پاداش های عناوین ، به ویژه کسانی که نشانگر درجه صمیمیت با پادشاه هستند ، از پذیرش اعتبار آن خوشحال شده اند. با این حال ، این اصطلاح اکنون باید به عنوان یک اصطلاح توصیفی یونانی اعمال شود ، با قیاس با روابط یونانی مبتنی بر تبادل هدیه ، به واقعیتی که یونانیان فاقد اصطلاحات دقیق بودند ، نه به عنوان یک بازتاب دقیق اصطلاحات فارسی. پاورقی 52

نتیجه

آنچه این تجزیه و تحلیل آشکار کرده است این است که نویسندگان یونانی فاقد درک جامعه دادگاه بودند ، که آنها فقط می توانند با توجه به شرایط خودشان مفهوم سازی کنند. آنها زبان توصیفی یونانی را برای کمک به مخاطبان یونانی در درک آداب و رسوم خارجی در رابطه با شیوه های اجتماعی و فرهنگی خودشان به تصویب رساندند. بنابراین ، وقتی می بینیم که اعضای نخبگان هخامنیک به عنوان "دوست" پادشاه لقب گرفته اند ، آنچه در واقع می بینیم ، مفهوم سازی یونانی از فرهنگ هدایای سودمند-پاداش امپراتوری فارسی است ، و انتظارات غیر واقعی یونان از دوستی و حسن نیت را بر عهده می گیرد. آن فرهنگاین انتظارات غیرواقعی پس از آن در روایت های Hellenocentric از نویسندگان یونانی برای کمک به نشان دادن آداب و رسوم خارجی از طریق یک لنز یونانی استفاده می شود - با استفاده از اصطلاحات و ایدئولوژی افراد یونانی می توانند با آنها ارتباط برقرار کنند و درک کنند. پس از ظهور پادشاهان هلنیستی در قرن سوم B. C.، آتن بار دیگر مجبور شد با چشم انداز تنها قاعده مجدداً درگیر شود و دیپلماسی ناگهانی خود را مشروعیت بخشد ، توصیف کنندگان قانون تنها از تیرانوس به Euergetēs تبدیل شدند. با ارائه حاکمان تنها به عنوان "دوستان" و ذینفعان پولیس ، سلطنت به طور کلی برای یونانیان قابل قبول تر شد. پاورقی 53

قدرت سیاسی آتنی در این مرحله به طور محکم در دست Dēmos جمعی به تصویر کشیده شده بود ، و نویسندگان یونانی ایده های مفهوم سازی شده از زمینه فرهنگی خود را مفهوم سازی کردند و آنها را متناسب با مخاطبان مورد نظر خود ساختند. تبادل هدیه هخامنشی بدین ترتیب هویت خود را از دست داد ، که در پاسخ به نیازهای مخاطبان یونانی که فاقد توانایی درک یک سیستم متفاوت از خود بودند ، تغییر یافت. عقلانیت یونان از تبادل هدیه به سمت سیستم متقابل تعمیم یافته مساوات ، سیستمی که به وضوح با امپراتوری فارسی مغایرت دارد ، هدایت شد. در داخل امپراتوری فارسی ، ما به وضوح عملکرد موفقیت آمیز یک سیستم کاملاً پیچیده از متقابل رقابتی سلسله مراتبی را می بینیم. سیالیت سلسله مراتب اجتماعی و ارتقاء رقابت بین نخبه ای به ارائه مشروعیت مداوم از قدرت پادشاه کمک کرد. بنابراین ، آنچه مسلم است این است که همبستگی فرضیه بین هدیه دادن و بدوی در امپراتوری یک مغالطه است. دادن هدایا نسبتاً با بازنمایی های ایدئولوژیک قدرت سلطنت مرتبط بود و در تمام سطوح دولت هخامنشی به طور مداوم برای تقویت وضعیت پادشاه مورد استفاده قرار می گرفت. با تجزیه و تحلیل انتظارات یونانی در مورد روابط هدیه دادن و مفهوم سازی مرتبط با آنها از شیوه های هخامنشی ، آشکار می شود که درک ما از هدیه دادن در امپراتوری فارسی هم با تصورات غلط در منابع یونانی و هم با تأثیر تئوری انسان شناسی مانع می شودElementarism - مانعی که این مقاله برای اصلاح آن آغاز شده است.