بازار اولیه چیست؟

بازار اصلی این است که بازار که شرکت ها با صدور اوراق بهادار به شکل حقوق صاحبان سهام یا بدهی سرمایه خود را جمع می کنند. این بازار اصلی به عنوان سرمایه گذاران اوراق بهادار را مستقیماً از صادرکننده خریداری می کند. این یک راه عالی برای شرکت ها برای جمع آوری سرمایه است زیرا می توانند به تعداد زیادی از سرمایه گذاران برسند. بازار اولیه برای سرمایه گذاران بسیار مشمول مقررات دولت است. سبی تنظیم کننده بازار سرمایه است.

شرکت ها می توانند از طریق قرار دادن خصوصی وجوه جمع کنند. یک شرکت ممکن است فقط با پول خانواده یا وام شروع به کار کند. با رشد ، به بودجه بیشتری احتیاج دارد. این زمانی است که برای قرارگیری خصوصی انتخاب می کند. این فروش اوراق بهادار به تعداد نسبتاً کمی از سرمایه گذاران است. این ممکن است بانک ها ، صندوق های متقابل ، بیمه گذاران و حتی صندوق های بازنشستگی باشد.

بنابراین از بازار اولیه چه می فهمید؟بازار اولیه به یک شرکت کمک می کند تا سرمایه یا امور مالی را جمع کند. بیایید در مورد بازارهای اولیه اطلاعات بیشتری کسب کنیم. آیا می خواهید در مورد IPO اطلاعات بیشتری کسب کنید؟ما در IndianMoney. com این کار را برای شما آسان می کنیم. فقط یک تماس از دست رفته با شماره 022 6181 6111 برای کشف خدمات مشاوره رایگان منحصر به فرد ما به ما بدهید. indianmoney. com فروشنده محصولات مالی نیست. ما فقط مشاوره/آموزش مالی رایگان ارائه می دهیم تا اطمینان حاصل کنید که هنگام خرید هر نوع محصولات مالی ، گمراه نشده اید.

بازار اولیه چیست؟

سرمایه گذاران خرده فروشی (سرمایه گذاران معمولی مانند شما و من که اوراق بهادار را برای حساب خود خریداری می کنند) و سرمایه گذاران نهادی ، در بازار اولیه شرکت می کنند. سرمایه گذاران خرده فروشی به شدت در سهام و سرمایه گذاران نهادی در بدهی شرکت می کنند. نگاهی به شرکت کنندگان در بازار اولیه بیندازید.

• انجمن افراد (AOP)
• بانک ها
• شرکت
• LLPS (مشارکت با مسئولیت محدود)
• سرمایه گذاران نمونه کارها خارجی (FPI)
• خانواده های بدون تقسیم هندو.(HUFS)
• خردسالان از طریق نگهبانان
• سرخپوستان غیر مقیم (NRIS)
• افراد با منشأ هندی
• افراد مقیم
• شرکت های مشارکت
• اعتماد

خریداران واجد شرایط نهادی (QIB) چیست؟

خریداران واجد شرایط نهادی یا QIBS گروهی از سرمایه گذاران هستند که از قوانین و مقررات تعیین شده توسط SEBI و قانون شرکت ها 2013 پیروی می کنند. طبق گفته SEBI ، QIB کسی است که دارای تخصص و دانش مالی برای سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه است. به برخی از QIB ها نگاهی بیندازید.

بنابراین قرار دادن نهادی واجد شرایط یا QIP چیست؟QIP مشابه محل قرارگیری خصوصی است که یک شرکت اوراق بهادار را برای برخی از QIB های خاص مانند بیمه گذاران یا صندوق های متقابل صادر می کند. فقط شرکت هایی که در SEBI ثبت نام کرده اند ، اوراق بهادار را به QIBS در محل قرارگیری نهادی واجد شرایط یا QIP صادر می کنند.

برخی از شرایط و ضوابط برای QIP:

• قطعنامه ویژه توسط سهامداران آن شرکت تصویب QIP تصویب می شود.
• سهام که برای سهامداران صادر می شود باید در بورس اوراق بهادار مانند NSE ذکر شود.
• لیست باید حداقل یک سال قبل از QIP انجام شود.

قیمت گذاری QIP: قیمت QIP نمی تواند پایین تر از میانگین بالاترین قیمت سهم سهام و پایین تر از کمترین قیمت در بورس در آن هفته باشد که 2 هفته قبل از تاریخ QIP مربوطه است. حداقل 10 ٪ از اوراق بهادار واجد شرایط باید به صندوق های متقابل ارائه شود و اگر آن را بالا نبرند ، می توان آنها را به سایر QIB ها ارائه داد.

توابع بازار اولیه:

• سازمان یک شماره جدید:

این امر مستلزم بررسی کامل در مورد زنده بودن پروژه است. ترتیبات مالی در مقابل حقوق صاحبان سهام مروج ، نسبت بدهی برابر ، نسبت نقدینگی و الزام ارزی مورد نیاز است.

• تحریریه یک شماره جدید:

تحریریه در یک شماره جدید بسیار مهم است. اگر تحت نویسندگی تعداد لازم سهام را به عموم مردم بفروشد (مبلغ مشخصی از شماره جدید با قیمت ثابت توسط شرکت کننده تضمین می شود) ، پس نویسنده باید سهام فروخته نشده را خریداری کند. یک شرکت کننده ممکن است یک موسسه مالی باشد که کمیسیون در زمینه کارنامه را بدست می آورد.

• توزیع شماره جدید:

یکی از اصلی ترین مراحل توزیع موضوع جدید ، مسئله دفترچه است. دفترچه دعوت به عموم برای خرید این مسئله است. شما جزئیات مربوط به شرکت ، شماره و شرکت کنندگان را دریافت می کنید.

ویژگی های بازار اولیه

یک شرکت مسئله جدیدی را برای به دست آوردن سرمایه بلند مدت ایجاد می کند. اوراق بهادار مستقیماً به سرمایه گذاران بدون هیچ واسطه ای صادر می شود. این شرکت پول می گیرد و سپس گواهی های امنیتی را برای سرمایه گذاران صادر می کند. این شرکت از پول برای رشد و گسترش استفاده می کند.

شما می توانید در بازار اولیه شرکت کنید:

انواع مختلف مسئله:

مسئله عمومی: این شرکت یک دفترچه را صادر می کند که عموم مردم را برای خرید سهام و بدهی های خود تشویق می کند.

پیشنهاد برای فروش (OFS): صندوق سرمایه گذاری در یک شرکت ثبت نشده در هنگام کوچک سرمایه گذاری می کند. این شرکت با گذشت زمان رشد می کند و وقتی بزرگ است ، سرمایه گذاران مانند صندوق سرمایه گذاری ، سهام خود را به عموم می فروشند و شرکت در بورس اوراق بهادار مانند BSE یا NSE لیست می شود. پول به سرمایه گذاران می رود و نه شرکت.

پیشنهاد عمومی اولیه یا IPO: هنگامی که سهام شرکت برای اولین بار در دسترس عموم است ، به آن IPO گفته می شود. سهام در بورس سهام ذکر شده است.

پیشنهاد یا FPO را دنبال کنید: هنگامی که یک شرکت ذکر شده مسئله عمومی دیگری را برای جمع آوری سرمایه بیشتر ایجاد می کند ، آن را FPO نامیده می شود.

مسئله درست: هنگامی که یک شرکت موجود سهام بیشتری صادر می کند ، اولین دعوت به سهامداران موجود می رود. این یک مسئله مناسب است و سهامدار ممکن است این پیشنهاد را بپذیرد یا بخشی از آن را به شخص دیگری اختصاص دهد.

مسئله ترجیحی: سهامداران با سهام ترجیحی هنگام توزیع سود سهام از اولویت لذت می برند.

ابزارهای اصلی بازار

بدهی های غیر قابل تبدیل: (NCDS)

شرکت ها برای جمع آوری پول از عموم مردم NCD را صادر می کنند. NCD ها دارای یک تصدی خاص هستند و شرکت ها به این سرمایه گذاری سود می پردازند. شما نمی توانید NCD ها را به سهام سهام تبدیل کنید. در بلوغ اصلی را پس می گیرید. NCD ها ممکن است در برابر دارایی های شرکت یا ناامن ایمن باشند. آژانس های رتبه بندی مانند CRISIL ، ICRA یا میزان مراقبت NCDS. بهره ارائه شده در NCDS حدود 8-11 ٪ است. برای NCD ها با رتبه بالا انتخاب کنید. بسیاری از سرمایه گذاران NCD را در بازار اولیه انتخاب می کنند.

رسیدهای سپرده گذاری هند (IDR):

بیایید بگوییم که یک شرکت خارجی که در خارج از کشور ذکر شده است می خواهد از سرمایه گذاران هندی پول جمع کند. این سهام سهام را که در یک اعتماد به یک بانک نگهبان خارجی برگزار می شود ، صادر می کند. یک بانک نگهبان داخلی ابزاری را علیه این به نام دریافت سپرده گذاری هندی صادر می کند.

مزایای بازار اولیه

• شرکت ها می توانند با هزینه های پایین سرمایه خود را جمع کنند.
• اوراق بهادار صادر شده در بازار اولیه می تواند بلافاصله در بازار ثانویه فروخته شود. این به معنای نقدینگی بالا است.
• این یک روش عالی برای تنوع برای کاهش خطر است.
• دستکاری قیمت در مقایسه با بازارهای ثانویه کم است.
• هیچ کارگزاری ، هزینه معاملات و وظیفه تمبر وجود ندارد.
• هیچ نوسانات بازار در بازار اولیه وجود ندارد.
• این وسیله نقلیه برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی است.
• این پس انداز را بسیج می کند.
• سرمایه را می توان از طریق فروش اوراق بهادار خزانه داری افزایش داد.

مضرات بازار اولیه

• در صورت استفاده از مقاله ، سرمایه گذاران کوچک تخصیص نمی دهند.
• پول برای مدت طولانی قفل می شود.

بازار اولیه در مقابل بازار ثانویه

• در بازار اولیه سهام تازه صادر می شود. در یک بازار ثانویه ، سهام موجود معامله می شود.
• مبلغ دریافت شده از شماره سهام در یک بازار اولیه به شرکت می رود. در بازار ثانویه ، خریدار سهام را خریداری می کند و فروشنده پول می گیرد. این شرکت چیزی دریافت نمی کند.
• اوراق بهادار با یک قیمت در بازار اولیه صادر می شود. اوراق بهادار با قیمت بازار در بازار ثانویه رد و بدل می شود.

شناخت مالی خود را با برنامه IndianMoney به روز نگه دارید. اکنون برای نکات و راه حل های ساده برای بهزیستی مالی خود بارگیری کنید <pan> پول برای مدت طولانی قفل می شود.